cincilim

cincilim
is. bot. Nəm yerlərdə bitən, yatıq gövdəli, xırda güllü yeyilən ot bitkisi. Cincilim qutabı. – Qızlar meşənin ətrafındakı göy çəmənliyi gəzdilər, dolandılar, cincilim, qazayağı yığıb ocaq qaladılar, oturdular, yedilər, aclıqları getdi. (Nağıl). . . Nabat arvad sac asıb cincilim kətəsi salırdı. B. Bayramov.

Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti. 2009.

Игры ⚽ Поможем написать реферат

Look at other dictionaries:

  • dindilim — (Qax) cincilim …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • kətə — (Basarkeçər, Biləsuvar, Cəbrayıl, Cəlilabad, Culfa, Füzuli, Gəncə, Göyçay, Xanlar, Kürdəmir, Qazax, Mingəçevir, Naxçıvan, Ordubad, Tərtər) qutab. – Yazda pencər çıxanda kətə pişirrix’ (Tərtər); – Uşağlar kətə bişirməyçün cıncılım yığdılar… …   Azərbaycan dilinin dialektoloji lüğəti

  • balba — is. məh. Cincilim, keşniş, qazayağı və bu kimi bitkilərdən hazırlanan yemək, sıyıq …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • gicitkən — is. bot. Gövdə və yarpaqlarında dalayıcı tükləri olan ot bitkisi; gəzənə. Böyük bir səadət isə bu yerlərin cincilim, gicitkən kimi otlarla dolu olması idi. S. Vəliyev …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

  • pencər — is. Müxtəlif yeməli yabanı otların (əməköməci, gicitkən, cincilim və s.) ümumi adı. <Nabat Firəngizə:> Böyük olanda nə olar, bıçağı götür, kətənin pencərini doğra. B. Bayramov. Güləsər taxılın içində pencər yığan qızlardan aralanıb atasına… …   Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”